Urodził się w Stambule w 1942. W 1962 ukończył Państwowe Konserwatorium Teatralne w Ankarze na Wydziale Aktorskim. W latach 1962-1974 pracował jako aktor w Ankara Devlet Tiyatrosu (Teatr Narodowy w Ankarze). W 1975 otrzymał stypendium artystyczne do Wielkiej Brytanii i Francji (u Petera Brooka) oraz do Polski (u Jerzego Grotowskiego). Tu zafascynował go teatr lalek; w 1977 został wolnym słuchaczem wrocławskiego Wydziału Lalkarskiego PWST im. L. Solskiego, odbył staż w PTLiA "Marcinek" w Poznaniu oraz we Wrocławskim Teatrze Lalek (1981-1983). 

Po powrocie do Turcji i pracy w Teatrze Narodowym, stał się prawdziwym "ambasadorem teatru polskiego": publikował artykuły, inicjował zapraszanie polskich artystów, tłumaczył teksty dramatów. Był asystentem i tłumaczem reżysera Ewy Bułhak przy realizacji sztuki Witolda Gombrowicza "Iwona, księżniczka Burgunda" (1990), Józefa Szajny - "Śladów 2" (1993), Wojciecha Wieczorkiewicza podczas wystawiania opery Krzysztofa Pendereckiego i Marka Stachowskiego "Najdzielniejszy z rycerzy" (1994). Wszystkie te premiery odbyły się w Ankara Devlet Tiyatrosu.

Przetłumaczył na język turecki m.in.: Józefa Szajny "Ślady", Ewy Szelburg-Zarembiny libretto opery "Najdzielniejszy z rycerzy", Aleksandra Maksymiaka "Ostatnią ucieczkę" wg prozy Brunona Schulza, Tadeusza Różewicza "Pułapkę", Janusza Głowackiego "Antygonę w Nowym Yorku", Stanisława Grochowiaka "Bestię i Piękną", Agnieszki Koecher-Hensel scenariusz na motywie opowiadania Carolyn Sloan "Pan Plamka i jego kot" (premiera w grudniu 2010 w Trabzon Devlet Tiyatrosu). 

Turul Çetiner jest również popularnym aktorem w serialach tureckiej telewizji. W polskim filmie stworzył interesującą postać Faysala - tłumacza w "Operacji Samum" w reżyserii Władysława Pasikowskiego. Jest też bohaterem filmu dokumentalnego z cyklu "Polacy z wyboru" pt. "Dokąd tak pędzisz Tugrulu...?" w reżyserii Michała Ratyńskiego (TVP 1997).