fot. Foto: AFP
 http://film.onet.pl/isabelle-huppert-aktorka-od-zadan-specjalnych/050rqd

 Isabelle Huppert

(ur. 16.03.1953 w Paryżu)

 jedna z najwybitniejszych aktorek francuskich

absolwentka wydziału aktorstwa francuskiej Narodowej Akademii Sztuk Dramatycznych (CNSAD) w Paryżu.
Po studiach aktorskich w Wersalu i w konserwatorium paryskim występowała w teatrze.
Na ekranie debiutowała w 1971 epizodem w filmie Niny Companéez Faustyna i piękne lato.
Na swą pierwszą, dużą rolę musiała czekać aż do 1977 roku. Zagrała wówczas w produkcji 
Claude'a Goretta - Koronczarka
Przyniosła jej ona nagrodę BAFTA za najbardziej obiecujący, pierwszoplanowy debiut aktorski oraz
statuetkę David di Donatello dla najlepszej aktorki zagranicznej.
Rok później zagrała tytułową rolę kobiety, która zamordowała swych rodziców w obrazie 
Claude'a Chabrola - Violette Nozière, za którą otrzymała Złotą Palmę w Cannes. 

Grała u największych mistrzów kina m.in. u Andre Techine’a, Maurice’a Pialata, Patrice’a Chereau, Michaela Cimino.
W Pstrągu Josepha Loseya wystąpiła z Danielem Olbrychskim.
W Biesach Andrzeja Wajdy i Pasji Jeana Luca Godarda z Jerzym Radziwiłowiczem.
W Sukcesji Marty Meszaros z Janem Nowickim.
U Krzystofa Warlikowskiego zagrała z Andrzejem Chyrą w spektaklu Tramwaj Nowego Teatru.

Filmowy przełom w karierze Huppert nastąpił wraz z rolą w Pianistce Michaela Haneke, która przyniosła jej Złotą Palmę.
W 2002 roku wystąpiła u boku największych francuskich gwiazd, takich jak Catherine Deneuve, Emmanuelle Béart,
czy Fanny Ardant w obrazie François Ozona 8 kobiet.
Kolejne nominacje do Cezara przyniosły jej role w dramatach - Gabrielle Patrice'a Chéreau, Miłości Michaela Haneke
oraz The Valley of Love Guillaume'a Nicloux.
W 2016 roku zagrała w Co przynosi przyszłość Mii Hansen-Løve.
Za rolę Nathalie otrzymała m.in. nagrodę Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych.
W tym samym roku wystąpiła również w Elle Paula Verhoevena. Postać bezwzględnej Michèle Leblanc także została doceniona
i przyniosła aktorce pierwszy w karierze Złoty Glob.

Zagrała w ponad stu filmach. Trzynaście razy nominowana do nagrody Cezara.
Otrzymała Srebrnego Niedźwiedzia za rolę w filmie 8 kobiet (2002, reż. F. Ozon),
dwukrotnie nagrodzona na festiwalu w Cannes m.in. za rolę w Pianistce (2001, reż. M. Haneke) i Violette Noziere, (1978, reż. Claude Chabrol).
Dwukrotnie otrzymała Europejską Nagrodę Filmową za filmy Pianistka i 8 kobiet.

Wybrana filmografia: Cezar i Rozalia (1972, reż. C. Sautet), Sędzia i morderca (1976, reż. B. Tavernier, nagroda Suzanne-Bianchetti),
Koronczarka (1977, reż. C. Goretta), Dama Kameliowa (1980, reż. M. Bolognini), Wrota niebios (1980, reż. M. Cimino), Loulou (1980, reż. M. Pialat),
Pasja (1982, reż. J.L. Godard), Okno sypialni (1987, reż. C. Hanson), Sprawa kobiet (1988), Francuska ruletka (1997), Gorzka czekolada (2000)
C. Chabrola, Szkoła dziewic (2000, reż. P. Mazuy), Gabrielle (2005, reż. Patrice Chereau), Pozdrowienia z raju (2012, reż.Brillante Mendoza),
Głośniej od bomb (2015, reż. J. Trier)

13-krotnie nominowana do Cezara, dwukrotnie zdobywała tytuł najlepszej aktorki w Cannes (za Pianistkę i Violette Noziere).
Na ekrany polskich kin wchodzi właśnie film Mendozy Pozdrowienia z raju, w którym zagrała główną rolę.
Prywatnie Isabelle Huppert od 1982 roku jest w związku małżeńskim z reżyserem, Ronaldem Chammah'em.
Mają troje dzieci - córkę Lolitę oraz synów Lorenzo i Angelo.

wykorzystano materiały m.in. z portalu filmweb.pl
  http://www.filmweb.pl/person/Isabelle.Huppert/biography