MIM I CLOWN  (1991r.)

 

O B S A D A :
Czarny Clown	-   Mirosław  Gliniecki
Mim i Clown Mietek	-   Mieczysław  Giedrojć
Wiolinka	-   Marta  Gliniecka
Maestro	-   Andrzej Anderman
Maestro	-   Waldek Tomaszewski
scenariusz i reżyseria	-   Mieczysław  Giedrojć

 

Przedstawienie “Mim i Clown” ma charakter edukacyjny. Grane jest od wielu lat w różnych przestrzeniach. Przeznaczony jest dla młodzieży szkół podstawowych i gimnazjalnych. W przystępny i zabawny sposób traktuje o pantomimie i clownadzie. Przy niewielkich zmianach scenariusza może być prezentowany również jako spektakl "rodzinny".         Konstrukcja sceniczna spektaklu  złożona jest z dwóch części. Pierwszą tworzą trzy bardzo nastrojowe etiudy pantomimiczne pokazywane przez Aktora Mima:   * W garderobie * Oczekiwanie       * Dzień Urzędnika         Druga część programu to niezwykle dynamiczna i pomysłowa clownada z udziałem widzów w wykonaniu Clowna Mietka. Etiudy dopełnia muzyka, którą wykonuje "na żywo" obecna na scenie Wiolinka (instr. klawiszowy)  lub  Maestro (trąbka).         Narrację całości prowadzi postać Czarnego Clowna. Jego komiczne działania nie tylko komentują prezentowane etiudy, ale przede wszystkim prowokują i wyzwalają aktywność widzów zachęcając do wspólnej zabawy na scenie (z użyciem gestu, mimiki i ruchu), a także do wspólnej improwizacji scenicznej aktorów i widzów w części finałowej.

opinie prasowe

* “/.../ Duńska publiczność będzie miała okazję obejrzeć /.../ program edukacyjny poświęcony sztuce pantomimy <Mim i Clown>. /.../ propozycje artystyczne (Teatru STOP) prezentowane były m.in. na prestiżowym międzynarodowym festiwalu w Avignion, w Sewilli  i w Archangielsku.  /.../ istotnym nurtem działań teatru stały się przedsięwzięcia łączące walory artystyczne z edukacyjnymi.” Małgorzata Kołowska GŁOS POMORZA III ’2001

* “/.../ Niesłychanie łatwo nawiązują kontakt z uczniami. Lubią dzieci  i bodaj dlatego zdecydowali się na rozwijanie edukacji teatralnej.” Tadeusz Gruchalla DZIENNIK BAŁTYCKI IV ’19 95

* “/.../ Festiwal wiosenny HAUTES TERRES /.../ popołudnie z mimem polskim, 200 dzieci /.../ z całego płaskowyżu przepychały się, aby zobaczyć pantomimę, której głównym tworzywem jest gest  i mimika. Gest który mówi, a precyzja mimiki subtelna w przekazie. /.../ Słowo jest nieobecne lub prawie a mimo to wszystkim udziela się uczucie radości, strachu, smutku. Krótko mówiąc język uniwersalny dla małych i dużych. /.../Spektakl kończy się ogromnymi brawami.” LE MAZET-ST-VOY IV'1994 Francja

Fotografie spektaklu

fot.1	fot.2
fot.3	fot.4
fot.5	fot.6
fot.7	fot.8
fot.9	fot.10
fot.11	fot.12
fot.13	fot.14
fot.15	fot.16

<< powrót