Jacek  Górawski  

(17.01.1970 Kępice  ()  7.02.2009 Żydowo)

                                                                                                            fot. archiwum Teatru STOP

aktor, animator teatralny, pedagog

 

 

W sobotę 7 lutego 2009 roku około godziny 16-tej zginął tragicznie nasz przyjaciel, kolega z zespołu - Jacek Górawski. Utonął w jeziorze Kamienno (Górne) w Żydowie w gminie Polanów podczas ćwiczeń płetwonurków słupskiego Klubu "Nautilus".  Pogrzeb odbył się 17 lutego 2009 roku (12.10) na starym cmentarzu w Słupsku.

"- Pojechaliśmy z grupą przyjaciół. Kto chciał, to wziął sprzęt i nurkował. Jacek wszedł do jeziora razem z kolegą. Wydawało się, że nie ma żadnego zagrożenia. Na połowie jeziora nie było lodu i tylko tam mieli nurkować. Nie wiemy, jak to się stało, że wypłynęli pod lodem - opowiada Marek Opacki, kolega z klubu, świadek zdarzenia.
           - Gdy zobaczyliśmy z brzegu, że próbują się przebić, pobiegliśmy po lodzie im na pomoc. Przebiliśmy lód. Jednego wyciągnęliśmy, ale Jacek poszedł już na dno. Nikt z nas nie wie, jak do tego doszło. Tym bardziej że warstwa lodu nie była gruba. Miała zaledwie z 10 centymetrów. Łatwo można było się przez nią przebić. Nie brakowało mu też powietrza. Tlen z butli starczyłby jeszcze na co najmniej dwie godziny. A Jacka znam doskonale. To bardzo doświadczony płetwonurek, nurkuje od kilkunastu lat. A przy tym nie jest jakimś świrem, ryzykantem.
           Zawsze był rozważny, zawsze miał wszelkie zabezpieczenia. Teraz też. Liny asekuracyjnej nie miał, bo to nie miało być nurkowanie pod lodem. Być może wystąpiły jakieś problemy ze zdrowiem, chociaż wcześniej nigdy na nic się nie skarżył."

 

Do Teatru STOP w Słupsku trafił jako dwudziestolatek w 1990 roku i od razu otrzymał pseudonim - Góraś. Podczas pierwszych prób wiedzieliśmy, że ma podobną częstotliwość co reszta zespołu. Trochę roztargniony, ale zawsze niezwykle uczynny i rzetelny. Pokora i wytrwałość wspomagały jego dążenia teatralne. Koniecznie chciał grać na scenie. Należał do młodszej części zespołu, co nie przeszkodziło mu w zbudowaniu charakterystycznych ról w prezentowanych wówczas przez teatr przedstawieniach. Jako aktor współtworzył Teatr STOP przez pięć lat grając w kilkuset prezentacjach dwóch przedstawień teatralnych:  

                                   „KAMELEON  II”    – ponad 200 realizacji;

                                   „PAR  FORCE”       – kilkadziesiąt realizacji

           Oba spektakle prezentowane były na wielu prestiżowych festiwalach w kraju i za granicą: Kraków, Warszawa, Piacenza, Sewilla, Awinion czy też Archangielsk i Wyspy Słowicze.  

            W zakresie edukacji teatralnej współpracował z Teatrem STOP przez cały czas. Swoim zmysłem organizacyjnym wspierał wiele zdarzeń twórczych organizowanych przez zespół:

  • 1991 – III Forum Teatrów Niesfornych „TOTUS MUNDUS…”    w  Słupsku

(wspólnie z Bodkiem Pobiedzińskim kierował festiwalową Teatralizacją miasta)

 

 

  • 1999 – Seminarium i Warsztaty  Teatr a dziecko specjalnej troski  w  Słupsku

(współorganizował i współrealizował program)

 

 

 

  • 2001 – Sympozjum  Teatr edukacyjny – komunikacja bez granic    Słupsk - Bornholm

(uczestniczył w części artystycznej z własnym zespołem młodzieżowym


- Teatr   Kurnik i prowadził zajęcia dla uczestników warsztatów)

 

 

  • 2004 – Seminarium  Scena teatru dla życia  w  Słupsku

(współorganizował i współrealizował program).

                        Będąc absolwentem słupskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Akademii Pomorskiej), potrafił wykorzystać nabyte umiejętności w pracy teatralnej. Pracując w internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno Wychowawczego stworzył w 1999 roku młodzieżowy Teatr Kurnik. W 29 lutego 2000 roku zainaugurował powołaną przez Teatr STOP w Ośrodku Teatralnym Rondo w Słupsku Scenę Teatru dla Życia. Zaprezentował spektakl "Krzesło" według Ireneusza Iredyńskiego. Kameralne czteroosobowe przedstawienie ukazywało fałsz, obłudę i zakłamanie ludzkich zachowań, przepełnione ironią i specyficznym humorem.
            Szukając inspiracji w literaturze sam pisał scenariusze dla swego zespołu, a kolejne przedstawienia („Kot w butach”, „Strach na wróble”, „Higiena”…) prezentował w wielu miastach w kraju, a także dla wielonarodowej widowni akademickiej na Bornholmie.

    Wielokrotnie wspomagał działania artystyczne i edukacyjne prowadzone w Ośrodku Teatralnym RONDO Słupskiego Ośrodka Kultury. W ostatnim roku współpracował ze Stowarzyszeniem Pomocy Dzieciom i Dorosłym "Przystań”. Przygotowywał również przedstawienie z zespołem Uniwersytetu Trzeciego Wieku. 
            Jego pozateatralną pasją było nurkowanie.

 

 1

 

 2

 

 3

 

 4

 

 5

 

6 

 

7

8 

 9

 10

 11

12 

 13

 14

 15

16 

17 

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

28 

 29

30 

powrót - informacje